Ο ΣΕΕΠΕΑ Αττικής Αγωνίζεται με τους συναδέλφους του 1ου Ειδ. Δημ. Σχολείου ΕΛΕΠΑΠ - Τα Νέα της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης

ΣΕΕΠΕΑ ΑΤΤΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΥΠΟ ΠΟΠΗ 1

Ο ΣΕΕΠΕΑ ΑΤΤΙΚΗΣ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΟΥ 1ΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ Δ.Σ. ΕΛΕΠΑΠ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΕ ΚΙΝΗΤΙΚΕΣ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΑΝΤΟΥ
(Επισυνάπτεται και σε μορφή word)

1ο 12θέσιο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο ΕΛΕΠΑΠ

Αθήνα 10-9-2018

Μετά την πρόσφατη περαιτέρω συρρίκνωση των αιθουσών του σχολείου μας, οφείλουμε ως επιστήμονες να επιστήσουμε την προσοχή σας σε σοβαρά ζητήματα ασφάλειας και υγιεινής των μαθητών μας.

Εδώ και χρόνια εκφράζουμε τις ανησυχίες μας για τις δυσμενείς συνθήκες λειτουργίας του ειδικού σχολείου που εκπαιδεύει μαθητές με εγκεφαλική παράλυση και άλλες αναπηρίες.

Λόγω της ιδιαιτερότητας της αναπηρίας, οι χώροι του σχολείου (διάδρομοι, αίθουσες, τουαλέτες, προαύλιο) οφείλουν να είναι ευρύχωροι για να χειρίζεται ο συνοδός του παιδιού το αμαξίδιο σε όλες τις εκδηλώσεις της σχολικής ζωής, χωρίς να κινδυνεύει ο ίδιος ή το παιδί.

Οι χώροι του σχολείου μας πλέον δεν πληρούν χαρακτηριστικά ασφαλείας. Κι ενώ την προηγούμενη χρονιά μας ζητήθηκε κάτω από αντίξοοες συνθήκες να βρούμε τρόπους διαφυγής των μαθητών και του προσωπικού σε περίπτωση σεισμού, πυρκαγιάς ή άλλου εκτάκτου γεγονότος (χρήση ασθενοφόρου), φέτος δεν είμαστε σε θέση να εγγυηθούμε την ασφάλεια των μαθητών.

Το σχολείο έχει συρρικνωθεί σταδιακά μέσα στα προηγούμενα χρόνια κατά 5 αίθουσες, 1 γυμναστήριο, 1 αποθήκη, 1 γραφείο Δ/ντή, 1 αίθουσα προσωπικού, 1 τουαλέτα και 1 γραφείο κοινωνικού λειτουργού.

Συγκεκριμένα:

1. Ασφαλής είσοδος-έξοδος. Υπάρχει μόνο μία είσοδος-έξοδος του σχολείου που περνά μέσα από το ίδρυμα, καθώς το σχολείο δεν έχει πλέον δική του είσοδο. Την χρησιμοποιούν όλοι οι υπάλληλοι της ΕΛΕΠΑΠ, οι γονείς, το προσωπικό και οι μαθητές μας. Σε περίπτωση κινδύνου, ένας μεγάλος αριθμός υπαλλήλων και γονέων κρατώντας αμαξίδια, θα στριμωχτεί σε αυτή την είσοδο με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό όλων. Ο χρόνος και η απόσταση των αιθουσών από την είσοδο, δεν επιτρέπει να έχουμε αισιόδοξη πρόβλεψη. Ταυτόχρονα σε αυτό τον μικρό χώρο της εισόδου, παρκάρουν προμηθευτές, μάστορες, γονείς και ενίοτε προσωπικό του ιδρύματος. Είναι αδύνατον να εξασφαλιστεί η ασφάλεια όλου του πληθυσμού. Η πίσω είσοδος του σχολείου που έβλεπε σε προαύλιο χώρο, χρησιμοποιείται για παιδική χαρά του ιδρύματος και έχει περιφραχτεί με κάγκελα, εμποδίζοντας ακόμα περισσότερο την έξοδο των μαθητών σε περίπτωση πυρκαγιάς. Η πόρτα αυτής της εισόδου του ιδρύματος (επί της οδού Θήρωνος) είναι σήμερα κλειστή και σε περίπτωση κινδύνου θα εγκλωβίσει επίσης πολύ κόσμο, με την επιπρόσθετη καθυστέρηση του ανοίγματός της.

2. Ασφαλής επιβίβαση-αποβίβαση των μαθητών. Με την κατάργηση της εισόδου της αυλής από την οποία εισέρχονταν τα πούλμαν, η επιβίβαση-αποβίβαση των μαθητών γίνεται από την μοναδική είσοδο, επί της οδού Κόνωνος. Το σχολικό αναγκάζεται να διακόπτει την κυκλοφορία των οχημάτων και δημιουργείται συνωστισμός ανθρώπων, αμαξιδίων και αυτοκινήτων στο σημείο αυτό. Η οδός Κόνωνος είναι στενή, με σταθμευμένα αυτοκίνητα εκατέρωθεν και πυκνή ροή αυτοκινήτων. Οι γύρω δρόμοι είναι επίσης πολύ στενοί σε περιοχή με πυκνή δόμηση. Δίπλα ακριβώς υπάρχει δημοτικό σχολείο. Οι γονείς με τα παιδιά κάθε πρωί περνάνε από την Κόνωνος που γίνεται ασφυκτική παγίδα σε περίπτωση ατυχήματος. Επιπροσθέτως, τα πούλμαν που μεταφέρουν μαθητές με αμαξίδια, χρειάζονται χώρο και χρόνο για να επιβιβάσουν-αποβιβάσουν μαθητές. Σε συνθήκες βροχής, ο κίνδυνος ατυχημάτων θα επιτείνεται. Δεν υπάρχει δε η δυνατότητα το πούλμαν να μπει κάτω από το στέγαστρο του ιδρύματος, έτσι ώστε ο μαθητής να μην βραχεί στη μεταφορά του, καθώς ο χώρος τα πρωινά είναι ήδη κατά το ήμισυ μπλοκαρισμένος από σταθμευμένα αυτοκίνητα γονέων και η ουρά των αυτοκίνητων που περνούν από την Κόνωνος είναι μεγάλη (πρέπει να σταματήσει η ροή των αυτοκινήτων για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια).

3. Σοβαρές ελλείψεις σε χώρους:

α) δεν υπάρχει τουαλέτα προσωπικού. Το προσωπικό (30 άτομα τουλάχιστον) θα αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα των μαθητών, στην οποία γίνονται ταυτόχρονα αλλαγές pumbers και ρουχισμού των παιδιών και εκπαίδευση των μαθητών σε αυτοεξυπηρέτηση. Ο χώρος απαιτεί ασφάλεια για την αποφυγή ατυχημάτων και εξασφάλιση συνθηκών ιδιωτικότητας, τουλάχιστον για λόγους αξιοπρέπειας του παιδιού. Στις ήδη υπάρχουσες τουαλέτες των μαθητών, οι βρύσες δεν εξασφαλίζουν αποφυγή μολύνσεων, δε έχουν προέκταση βραχίονα για να πλυθούν τα παιδιά που είναι πάνω σε φορείο, οι λεκάνες είναι ακατάλληλες για αμαξίδια, δεν υπάρχουν λαβές να πιαστούν τα παιδιά, τα πλακάκια είναι ετοιμόρροπα και οι πόρτες δεν εξασφαλίζουν ιδιωτικότητα. Αυτές τις τουαλέτες δε, το προσωπικό θα μπορεί να τις χρησιμοποιεί μόνο σε συγκεκριμένα διαστήματα, ενώ σε έκτακτη ανάγκη θα πρέπει να κάνει μια οδύσσεια αναζήτησης τουαλέτας σε όλα τα κτίρια της ΕΛΕΠΑΠ.

β) δεν υπάρχει πρόσβαση σε βρύσες. Η νίψη χειρών από το προσωπικό είναι εμποδιζόμενη καθώς και η χρήση της βρύσης για διάφορες εκπαιδευτικές κατασκευές. Ως εκ τούτου δεν εξασφαλίζεται η αποφυγή μολύνσεων. Να σημειωθεί ότι στο σχολείο μας η νίψη χειρών του προσωπικού είναι συχνή για ευνόητους λόγους.

γ) δεν υπάρχει χώρος νοσηλευτηρίου, όπου θα εξασφαλίζεται η πολύ συχνή εκτέλεση νοσηλευτικών πράξεων ή η απομόνωση για εξέταση.

δ) δεν υπάρχει αίθουσα εργοθεραπείας, λογοθεραπείας, μουσικοκινητικής και γυμναστηρίου για να ασκήσει το προσωπικό τα καθήκοντά του. Οι ειδικότητες μετακινούνται με όλο το υλικό τους από αίθουσα σε αίθουσα, ενώ στριμώχνονται ταυτόχρονα με τους εκπαιδευτικούς προκειμένου να ασκήσουν το έργο τους.

ε) δεν υπάρχει προαύλιος χώρος μαθητών. Οι μαθητές στα διαλείμματα στριμώχνονται σε έναν διάδρομο που χρησιμοποιεί όλο το προσωπικό της ΕΛΕΠΑΠ για να μετακινεί τους μαθητές στις θεραπείες τους, το οποίον επίσης χρησιμοποιεί και το προσωπικό του σχολείου, οι γονείς, οι ασκούμενοι και οι επισκέπτες. Τα παιδιά που κινούν μόνα τους τα αμαξίδια εμποδίζονται στη διάβαση τους, ενώ ταυτόχρονα εμποδίζουν και τους άλλους να περάσουν. Είναι αδύνατον σε ένα παιδί να κάνει διάλλειμα και να ξεκουραστεί σε αυτές τις συνθήκες.

στ) δεν υπάρχει αίθουσα συλλόγου διδασκόντων. Η μοναδική αίθουσα που χρησιμοποιείται πλέον για συγκεντρώσεις, ενημερώσεις, σύλλογο, χρησιμοποιείται ταυτόχρονα και σαν χώρος αποθήκευσης (αμαξίδια, ψυγείο, βιβλιοθήκες, γραφεία, ειδικές καρέκλες).

4. Δεν υπάρχουν χώροι αποθήκευσης υλικού. Λόγω της ιδιαιτερότητας της αναπηρίας χρειαζόμαστε extra χώρους να αποθηκεύουμε υλικό καθαρισμού, καθαριότητας και υγιεινής τόσο των μαθητών, όσο και των χώρων (συχνή χρήση σκούπας και σφουγγαρίστρας στις αίθουσες). Χρειαζόμαστε επίσης χώρους για αποθήκευση παλιών αμαξιδίων και ειδικού εξοπλισμού (ορθοστάτες, περιπατητήρες, τροχήλατα καθίσματα, ειδικές μπάλες γυμναστηρίου, στρώματα). Προς το παρόν όλα αυτά στοιβάζονται μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας.

5. Οι αίθουσες δεν πληρούν προδιαγραφές για αμαξίδια.

Οι αίθουσες, εκτός από ακατάλληλες για χρήση αμαξιδίων (δεν υπάρχει χώρος να στρίψει ένα αμαξίδιο) έχουν μετατραπεί σε χώρους αποθήκευσης υλικού. Σε αυτές που έχουν πρόσβαση στην αυλή (3) μαγκώνουν οι πόρτες και τα παράθυρα.

Δεν έχουν κλιματισμό για τα παιδιά που έχουν προβλήματα θερμορύθμισης, ενώ αυτή τη στιγμή έχουν κι ένα επιπρόσθετο πρόβλημα ηχορύπανσης από τα έργα που εκτελούνται.

Δεν είναι δε χωρισμένες κατάλληλα για να εξασφαλίζεται ηχομόνωση, ενώ τα τωρινά χωρίσματα λόγω φθοράς είναι έτοιμα να σπάσουν. Στις αίθουσες αυτές γίνεται συνδιδασκαλία, μπαινοβγαίνουν όλες οι ειδικότητες για να πάρουν-επαναφέρουν τους μαθητές, άλλοτε για αλλαγή pumbers, άλλοτε για σίτηση ή για θεραπείες και η πληθώρα αισθητηριακών ερεθισμάτων δεν βοηθά μαθητές με τόσο σοβαρά νευρολογικά προβλήματα.

Σε αυτές τις συνθήκες έχουμε περισσότερες εγγραφές μαθητών φέτος και ενώ έχουμε επάρκεια προσωπικού, δεν έχουμε χώρους να λειτουργήσουμε, να ασκήσουμε με αξιοπρέπεια και ασφάλεια τα καθήκοντά μας και να προσφέρουμε στους μαθητές τις υπηρεσίες μας.

Το σπουδαιότερο όμως όλων είναι η ασφάλεια και η υγιεινή των μαθητών και του προσωπικού. Ελλοχεύουν σοβαροί κίνδυνοι για ατυχήματα και μετάδοση νοσημάτων.

Ζητάμε ένα σχολείο για μαθητές με πολυαναπηρίες και εγκεφαλική παράλυση, που να εξασφαλίζει άνετη πρόσβαση σε αμαξίδια και να λειτουργεί σε συνθήκες ασφάλειας.

Παρακαλούμε να μας απαντήσετε εγγράφως εντός του προβλεπόμενου από το νόμο χρόνου (Ν2690/99), για τα μέτρα που σκοπεύετε να λάβετε προκειμένου να εξασφαλίσετε συνθήκες ασφάλειας και υγιεινής μαθητών και προσωπικού.

Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τις ενέργειές σας

Μετά τιμής,
Το προσωπικό
(υπογράφουν όλοι)


Πόπη Γ. Γεωργίου

  • Επίτιμη Πρόεδρος του Συλλόγου Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού Ειδικής Αγωγής Αττικής - ΣΕΕΠΕΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
  • Επίτιμο Μέλος του Ινστιτούτου Μελετών και Ερευνών Γενικής και Ειδικής Εκπαίδευσης - Ι.Μ.Ε.Γ.Ε.Ε.
  • Ψυχολόγος

I love Papaki
Τιμής Ένεκεν - Πόπη Γεωργίου, Όροι Χρήσης
X

Αντιγραφή περιεχομένου

Η αντιγραφή περιεχομένου απαγορεύεται!